Algunhas persoas nas nosas organizacións temos o reto polo posto que desempeñamos de dirixir equipos de persoas, xa sexan equipos técnicos, directivos, multidisciplinares, etc…
Dirixir equipos, non é un tarefa sinxela, e aínda que non existen formulas máxicas que nos asegure unha boa dirección, é relevante que para propiciar un cambio no funcionamento do equipo, ter en consideración algúns aspectos craves que nos poden facilitar ese cambio.
- Teremos que crear unha actitude favorable no equipo. Normalmente tendemos a etiquetar os equipos, “motivados”, “pouco implicados”, e un longo etc….. Hai un dito que di “Os comportamentos que encontras son un reflexo da túa actitude”. Se queremos compromiso, sexamos os primeiros en comprometernos.
- Teremos que facer que outros consigan obxectivos. Os resultados non os consegue un mesmo, conségueos o noso equipo. De forma que teremos que conseguir resultados a través das persoas, o que quere dicir que teremos que coñecer como facemos as persoas para conseguir resultados, de que depende a nosa motivación, implicación e actitude.
- Teremos que tomar decisións difíciles. É parte do noso traballo e está incluído dentro das funcións do posto. Se non estamos dispostos a facelo, estaremos a poñer en perigo o equipo ao completo. A responsabilidade é respons-habilidade ou HABILIDADE para RESPONDER.
- Teremos que orientarnos á acción. De nada serve ser reflexivo, se non nos poñemos mans á obra. A reflexión é necesaria, pero posiblemente valórennos pola nosa capacidade para asumir e lograr obxectivos.
- Teremos que lidar coa complexidade, co disenso (e non co consenso). A medida que o mundo avanza, todo acontece máis rápido e faise máis complexo. Mentres que antes a complexidade e os procesos de cambio eran puntuais, agora son a constante. Polo tanto, é necesario que esteamos nun permanente cambio e saír constantemente da nosa zona de confort.
- Teremos que autorregularnos e ter un grande autocontrol. É posible que nalgunhas ocasións encontremos soidade, desánimo e ademais non ter ningún ombro sobre o que chorar, isto fai que a capacidade para autorregularnos ten que ser maior. Aínda que hai que evitar a coñecida “soidade do líder”, se é certo que o noso rol nos pode facer ser percibido de forma diferente e temos que ser consciente disto.
- Teremos que orientarnos ao desenvolvemento. De nada serve que no noso equipo as persoas fagan o que lles dicimos, se en realidade non teñen a autonomía, nin posibilidades de desenvolvemento. O equipo é máis potente que a suma das partes, os equipos que actúan con autonomía, responsabilidade e creatividade, son aqueles orientados ao desenvolvemento.
- Teremos que cambiar a mirada. Podemos mirar aos demais dende a capacidade ou dende a incapacidade, se os miramos dende a capacidade encontraremos bo seguro, persoas capaces a noso arredor. Aprendamos a valorar, a mirar o que funciona, o que mellor sae e teremos máis diso. Se nos fixamos moito na mediocridade, rodearémonos dela.
- Teremos que aprender a lidar coas dinámicas do grupo. Coñecer os grupos, as súas fases, roles, disfuncións, saber como facer para que as persoas traballen xuntas de forma óptima. É moi sinxelo levar a cabo un único proxecto, pero cando estamos a traballar anos xuntos, aparecen dinámicas ocultas nos equipos, conflitos que en moitos casos destrúen unha gran cantidade de enerxía.
- Teremos que ter paciencia. Dirixir é unha carreira de fondo, de nada nos serve querer ir moi á présa, actuemos de forma estratéxica e avancemos paso a paso. Como dicía Shackleton, non perdas de vista a última meta, pero concéntrate en obxectivos a curto prazo”. Aquí a perseveranza é a clave, ánimo, podémolo conseguir!
Miguel A. Barbosa
Socio Responsable da área de Consultoría de Algalia Servizos para o Terceiro Sector
